Zapalenie tkanek okołowierzchołkowych to stan zapalny wokół wierzchołka korzenia zęba. Prowadzi stopniowo do utraty kości, a w konsekwencji do utraty zęba.
Zapalenie okołowierzchołkowe jest najczęściej spowodowane przez bakterie, które dostają się do tkanki kostnej przez kanał zainfekowanego próchnicą zęba. Inne czynniki mogące powodować zapalenie w obrębie kości okolicy zębów to stany zapalne dziąseł oraz urazy. Leczenie zapalenia polega na usunięciu źródła infekcji oraz na leczeniu objawowym.
Co warto jeszcze wiedzieć na ten temat?
Jak przebiega zapalenie tkanek okołowierzchołkowych?
Najczęstsze objawy
Zapalenie tkanek okołowierzchołkowych zęba to stan zapalny kości wokół jego korzenia. Kolejnymi etapami rozprzestrzeniania się procesu zapalnego jest ropień podokostnowy, a następnie podśluzówkowy. Bakterie i ich toksyny przechodzą z miazgi zęba przez kość i docierają do okostnej. Pojawiający się wysięk napina okostną, powodując silny ból. Symptomy tego etapu zapalenia obejmują pulsujący ból w okolicy zęba, miejscowy obrzęk dziąsła oraz wrażliwość na dotyk lub zmiany temperatury.
Ból może być nagły, ostry, ciężki i osłabiający. Często pojawia się w nocy i nie słabnie po zażyciu powszechnie dostępnych środków przeciwbólowych. Stan ten może zostać zdiagnozowany przez dentystę lub lekarza na podstawie badania fizykalnego i zdjęć rentgenowskich.
Przyczyny występowania zapalenia tkanek okołowierzchołkowych
Najczęstszą przyczyną jest zapalenie miazgi – wywołane z kolei próchnicą. Jeśli zapalenie miazgi nie jest leczone, proces zapalny rozprzestrzenia się na głębsze tkanki. Wynika to z namnażania się bakterii chorobotwórczych obecnych najpierw w komorze a później w kanałach korzeni chorych zębów.
Choroba może być również wynikiem nieskutecznie przeprowadzonego leczenia kanałowego.
Zapalenie tkanek okołowierzchołkowych może być także skutkiem urazu zęba, czy też zaawansowanego zapalenia przyzębia.
Jak przebiega leczenie w przypadku zapalenia tkanek okołowierzchołkowych?
W zależności od zaawansowania problemu ząb objęty procesem chorobowym może zostać usunięty bądź przeleczony kanałowo.
Jeśli niezbędna jest ekstrakcja zęba, to jeśli mamy do czynienia ze stanem ostrym prawdopodobnie zostanie przepisany antybiotyk i leki przeciwzapalne oraz przeciwbólowe. Dopiero po ustąpieniu bólu i obrzęku dojdzie do usunięcia zęba na uprzednio umówionej wizycie.
Gdy ząb nie jest uszkodzony w znacznym stopniu i chcemy aby pozostał on w jamie ustnej niezbędne jest leczenie endodontyczne. W dzisiejszych czasach możliwe jest przeprowadzenie leczenia na jednej wizycie. Niekiedy ze względu na brak możliwości skutecznego znieczulenia bądź ograniczenia czasowe dokonuje się jedynie otwarcia zęba aby doraźnie znieść dolegliwości bólowe. Na kolejnej wizycie wykonuje się ostateczne leczenie kanałowe.
Podczas można stosować również zimne okłady w celu zmniejszenia bólu i obrzęku, jeśli taki występuje.
Czy zapalenie tkanek okołowierzchołkowych jest tym samym co zapalenie przyzębia?
Mimo że te obydwa rodzaje zapaleń wpływają na tkanki wokół zębów, nie są one jednak tym samym.
Zapalenie przyzębia dotyczy zespołu tkanek, które otaczają i unieruchamiają ząb (dziąsło, kość). Nieleczone zapalenie przyzębia także może doprowadzić do utraty zębów, nawet tych zdrowych. Powoduje stopniowe obniżanie wysokości kości wyrostka zębodołowego i obnażania powierzchni korzeni zębów.
Natomiast zapalenie tkanek okołowierzchołkowych dotyczy okolicy szczytowej części korzenia zęba i tam ma swój początek.
Zapalenie tkanek okołowierzchołkowych – rokowania
Jest to choroba, która może mieć poważne konsekwencje.
Należy jednak pamiętać, że rokowania są różne dla każdego pacjenta i mogą się różnić w zależności od tego, jak szybko udamy się na konsultację do lekarza, a tym samym rozpoczniemy leczenie.
Zapalenie tkanek okołowierzchołkowych – profilaktyka
Najważniejszym elementem profilaktyki jest regularne mycie zębów i dbanie o higienę jamy ustnej, stosowanie płukanek oraz nici dentystycznych. Warto również odwiedzać stomatologa regularnie w celu wykonania przeglądu jamy ustnej oraz profesjonalnej higienizacji.